دوره 19، شماره 127 - ( 1401 )                   جلد 19 شماره 127 صفحات 266-255 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشکاه شهید چمران اهواز، اهواز
2- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز ، m.kolahi@scu.ac.ir
چکیده:   (1357 مشاهده)
توت­ فرنگی (Fragaria×ananassa) گیاهی متعلق به خانواده گل­­سرخیان، یکی از مهمترین ریز میوهها است که به ­دلیل عطر و طعم شیرین از محبوب­ترین و پر­مصرف­ترین توت­ ها در سراسر جهان می­باشد. در این مطالعه تغییرات صفات کیفی و فیتوشیمیایی دو رقم توت­فرنگی کاماروزا و پاروسدر طی پانزدهروز نگهداری در دمای 4 درجه سانتی­گراد مورد بررسی قرار گرفت. به­ همین­ منظور تعیین آلودگی­های احتمالی میوه توت­ فرنگی به آلاینده­ ها، میزان فلزات سنگین با استفاده از تکنیک طیف سنجی نشری توسط دستگاه  ICP بررسی شد. نتایج مقایسه صفات مورد بررسی در دو رقم توت ­فرنگی نشان داد میزان فنل، فلاونوئید، فلاونول، آنتوسیانین و کربوهیدرات در رقم کاماروزا به طرز معنی­داری بیشتر از رقم پاروس بود. اما به­ لحاظ بررسی میزان فیبر، رقم پاروس محتوای فیبر بیشتری داشت. براساس نتایج مقایسه دادههای دو رقم توتفرنگی بعد از پانزده روز نگه­داری، میزان فنل، فلاونوئید، فلاونول، کربوهیدرات و ظرفیت آنتی­ اکسیدانی فقط در رقم کاماروزا به طرز معنی­ داری افزایش نشان داد. این بررسی­ ها نشان می­دهد به­ لحاظ ارزش غذایی و نیز حفظ ترکیبات طبیعی در طی نگه­داری و شرایط پس از برداشت نوع رقم توت­فرنگی عامل تعیینکنندهای می­باشد به­ طوری که کاماروزا برتری ویژه­ای نسبت به رقم پاروس دارد. بررسی نتایج فلزات سنگین در دو رقم میوه توت ­فرنگی نشان داد بهجز مقدار فلز روی که در هر دو گونه توت­ فرنگی، کمتر ازحد مجاز پذیرفتهشده توسط سازمان بهداشت جهانی می­باشد، مقدار سایر فلزات سنگین مورد مطالعه بالاتر ازحد استاندارد بود. بنابراین با توجه به پیامد­های زیان­بار فلزات سنگین و توانایی توت­فرنگی در تجمع فلزات سنگین در بافت میوه، اهتمام ویژه به مدیریت کاشت، آبیاری و ارزیابی زیستمحیطی مزارع توت­ فرنگی جهت جلوگیری از بیماری­ها و مسمومیت­های ناشی از مصرف میوههای آلوده، اهمیت فوقالعادهای دارد.

 
متن کامل [PDF 1290 kb]   (448 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: ترکیبات زیست فعال
دریافت: 1400/7/7 | پذیرش: 1401/3/7 | انتشار: 1401/6/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.