چکیده در این پژوهش درصد نمک ( 5/0 یا 1%) و ترتیب افزودن آن (قبل یا بعد از تخمیر)، در دو نسبت متفاوت نمک مخلوط NaCl/KCl (100:0 و 50:50)، به عنوان متغیر های پژوهش در دوغ پروبیوتیک به کار گرفته شد. پروبیوتیک ها شامل ل. اسیدوفیلوس LA-5، بیفیدوباکتریوم لاکتیس BB-12 و باکتری های سنتی ماست در کشت مخلوط ABY به نمونه ها تلقیح شدند. pH، اسیدیته و پتانسیل احیا نمونه ها طی مدت زمان تخمیر اندازه گیری شد. همچنین قابلیت زیستی در بازه های زمانی هفت روزه طی دوره نگهداری یخچالی بررسی شد. ارزیابی حسی نمونه ها در روز های 0 و 21 انجام گرفت. جایگزینی نسبی نمک KCl با NaCl در غلظت های مورد آزمون بر قابلیت زیستی پروبیوتیک ها اثر مثبت داشت. بیشترین قابلیت زیستی در تیمار حاوی 1 درصد نمک NaCl/KCl و سپس در تیمار حاوی 5/0 درصد نمک NaCl/KCl قبل از تخمیر مشاهده شد. نمونه های حاوی 5/0 درصد نمک NaCl قبل از تخمیر بیشترین پذیرش و نمونه های حاوی 5/0 درصد نمک NaCl/KCl در رتبه ی دوم پذیرش قرار گرفتند (p < 0.05). بنابر این، جایگزینی نسبی نمک KCl با NaCl، در غلظت 5/0 درصد نمک از لحاظ حسی قابل قبول بود. در کل، تیمار حاوی 5/0 درصد نمک NaCl/KCl قبل از تخمیر، بهترین تیمار برای تولید دوغ پروبیوتیک با نمک جایگزین تشخیص داده شد.

واژه‌های کلیدی: کلید واژگان: دوغ، شیر های تخمیری، نمک، پروبیوتیک، قابلیت زیستی

متن کامل [PDF 247 kb]   (3127 دریافت)