دوره 17، شماره 108 - ( 1399 )                   جلد 17 شماره 108 صفحات 83-75 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- استادیار، گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران ، mr.joneid@gmail.com
2- استادیار، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران
چکیده:   (2525 مشاهده)
در حال حاضر افزایش آگاهی مردم نسبت به سلامت و خواص تغذیه­ای محصولات کشاورزی و فراورده­های آن­ها، و از سویی دیگر عوارض ناشی از سموم شیمیایی و نگهدارنده­های سنتزی تقاضا برای مصرف مواد غذایی تازه و عاری از مواد نگهدارنده شیمیایی و سنتزی را دوچندان نموده است. اناریجه گیاهی از خانواده چتریان است و بومی بخش­هایی از مناطق مرکزی و شمالی ایران می­باشد. برای ارزیابی فعالیت ضدقارچی اسانس اناریجه از روش­های دیسک دیفیوژن آگار، چاهک آگار، حداقل غلظت مهارکنندگی (ماکرودایلوشن براث و رقت آگار) و حداقل غلظت کشندگی استفاده شد. نتایج نشان داد که اسانس اناریجه به خوبی توانست از رشد سویه­های قارچی عامل فساد سیاه و خاکستری انگور در شرایط آزمایشگاهی جلوگیری کند. نتایج نشان داد قطر هاله بازدارندگی در روش دیسک دیفیوژن آگار برای سویه­های قارچی آسپرژیلوس نایجر و بوتریتیس سینه­را به ترتیب 50/15 و 30/13 میلی­متر بود. نتایج اثر ضدقارچی در روش چاهک آگار به مراتب هاله بازدارندگی بزرگتری نسبت به روش دیسک دیفیوژن از خود نشان داد. حداقل غلظت کشندگی برای سویه­های قارچی آسپرژیلوس نایجر و بوتریتیس سینه­را به ترتیب 64 و 256 میلی­گرم بر میلی­لیتر بود. حداقل غلظت کشندگی اسانس اناریجه برای هر دو سویه آسپرژیلوس نایجر و بوتریتیس سینه­را نسبت به حداقل غلظت مهارکنندگی بیشتر بود.
متن کامل [PDF 445 kb]   (1459 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: مهندسی صنایع غذایی
دریافت: 1399/3/22 | پذیرش: 1399/6/1 | انتشار: 1399/11/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.