دوره 12، شماره 48 - ( 1394 )                   جلد 12 شماره 48 صفحات 26-13 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- 1- استادیار گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد 2- دانشجوی سابق دکتری پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران
2- استاد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران
3- استادیار پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران
4- استادیار گروه مهندسی فضای سبز، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر
چکیده:   (9737 مشاهده)
چکیده اطلاعات چندانی در خصوص رفتار فیزیولوژیکی پس از برداشت ارقام خرمالوی تولید شده در منطقه کرج و نیز دمای مناسب انبارداری آنها وجود ندارد. در این پژوهش میوه خرمالو ’رقم کرج‘ در مرحله بلوغ فیزیولوژیکی برداشت و توسط تیمارهای آب گرم 45 و 50 درجه سانتی گراد هر یک در سه زمان 20، 30 و 45 دقیقه تیمار شد. همچنین به عنوان شاهد از تیمار آب 25 درجه سانتیگراد در مدت 30 دقیقه استفاده شد. سپس رفتار فیزیولوژیکی میوه­های تیمار شده در طی چهار ماه نگهداری در انبار سرد در دماهای صفر، 2 و 5 درجه سانتی گراد ارزیابی شد. نتایج نشان داد که شدت علایمی مانند قهوه­ای شدن سطح میوه، کاهش شدید سفتی بافت، شیوع آلودگی قارچی و کاهش خصوصیات رنگی L*, a*, b* در انبارهای 2 و 5 درجه سانتیگراد به مراتب بیشتر از انبار صفر درجه سانتی گراد بوده و بنابراین خرمالوی کرج به دمای صفر درجه سانتیگراد به منظور انبارداری مقاوم می­باشد. از طرفی تیمارهای آب گرم 45 درجه سانتیگراد در زمان­های 30 و 45 دقیقه و آب گرم 50 درجه سانتیگراد در زمان 20 دقیقه در مقایسه با شاهد و آب گرم 45 درجه سانتیگراد در زمان 20 دقیقه، سفتی بافت و خصوصیات رنگی میوه را در هر سه دمای انبارداری به خوبی حفظ و از شیوع آلودگی قارچی ممانعت نمودند. تیمارهای آب گرم 50 درجه سانتیگراد در زمان­های 30 و 45 دقیقه، با وجود حفظ مناسب خصوصیات رنگی برخلاف سایر تیمارهای موثر آب گرم موجب بروز عارضه قهوه­ای شدن سطح میوه گردیده و آلودگی قارچی قابل ملاحظه­ای نیز نشان دادند. بنابراین تیمارهای آب گرم 45 درجه سانتیگراد در زمان­های 30 و 45 دقیقه و آب گرم 50 درجه سانتیگراد در زمان 20 دقیقه تیمارهای قابل توصیه برای افزایش عمر پس از برداشت خرمالوی رقم کرج می­باشند.  
متن کامل [PDF 514 kb]   (4645 دریافت)    

دریافت: 1392/3/1 | پذیرش: 1392/11/1 | انتشار: 1394/9/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.