دوره 17، شماره 99 - ( 1399 )                   جلد 17 شماره 99 صفحات 54-45 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
2- استادیار، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان ، bagherpour258@yahoo.com
3- استادیار ، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
چکیده:   (4241 مشاهده)
پروتئین گندم یکی از شاخص‌های اصلی کیفی محصول بوده و نقش ویژه‌ای در فرآوری این محصول ایفا می‌کند. با توجه به فرآوری محصولات متنوع از گندم، اندازه‌گیری سریع یا برخط کیفی محصول در کنترل فرآیندهای تولید آرد یا انتخاب رقم بسیار مهم می‌باشد. از طرفی در مفهوم جدید کشاورزی دقیق، با اندازهگیری مستقیم پروتئین و یا رطوبت محصول بر روی کمباین و تهیه نقشه عملکرد کیفی مزرعه، می‌توان وضعیت مزرعه در نقاط مختلف و یا مقایسه مزارع با همدیگر را نیز ارزیابی کرد. بنابراین هدف اصلی این پژوهش، ارزیابی روش­ غیر‌مخرب طیف‌سنجی فروسرخ نزدیک حالت بازتابی جهت پیش­بینی متغیر پروتئین و رطوبت دانه‌های سالم گندم است. دراین تحقیق 108 نمونه سالم گندم از سه رقم میهن، پیشگام و گاسکوژن در مرحله قبل از برداشت از مزارع روستای کرفس در استان همدان تهیه شدند. طیف­گیری از نمونه­ها به روش بازتابی و در بازه طیفی 1650-950 نانومتر و قدرت تفکیک 5 نانومتر انجام گردید. نتایج نشان داد که بهترین مدل با استفاده از روش PLSR و پیش­پردازش ترکیبی SG+SNV+D1 و MA+D2+SNV به ترتیب برای پروتئین و رطوبت بدست آمد. مقادیر ضریب رگرسیون (R2RMSE و SDR داده­های اعتبار‌سنجی یا تست به ترتیب برابر با 84/0، 83/0 و 54/2 برای تخمین پروتئین و 96/0، 994/0 و 34/5  برای تخمین رطوبت حاصل شد. نتایج نشان داد که هر چند تفاوت معنی‌داری بین میانگین پروتئین رقم‌ها یافت نگردید، ولی اختلاف آماری معنی‌داری در سطح 5 درصد بین نقاط مختلف مزارع بدست آمد. نتایج نشان داد که روش طیف‌سنجی فروسرخ نزدیک و مدل PLSR روشی کارآمد و دارای پتانسیل قوی برای تشخیص سریع پارامتر­های پروتئین و رطوبت دانههای گندم می‌باشد.
 
متن کامل [PDF 692 kb]   (1242 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: کنترل کیفیت مواد غذایی
دریافت: 1398/1/28 | پذیرش: 1398/11/26 | انتشار: 1399/2/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.