دوره 16، شماره 92 - ( 1398 )                   جلد 16 شماره 92 صفحات 111-99 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

مقایسه فعالیت ضد میکروبی عصاره‌های استخراجی (آبی، آلی و آنتوسیانین) از بخش‌های مختلف انار(پوست، آب و هسته) بر روی باکتری های پاتوژن سالمونلا تیفی، استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیاکلی و باسیلوس سرئوس
هدا پارسه* 1، زهرا امام جمعه2 ، علیرضا شهاب لواسانی3
1- دانش آموخته مهندسی علوم و صنایع غذایی، کرج، ایران ، Parseh.h@gmail.com
2- استاد گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی دانشگاه تهران، ایران
3- استادیار، رشته مهندسی علوم و صنایع غذایی، مرکز تحقیقات فناوری های نوین تولید غذای سالم، واحد ورامین-پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، دانشکده کشاورزی، ورامین، ایران
چکیده:   (4361 مشاهده)
امروزه مصرف کنندگان به شدت نگران استفاده از نگهدارنده های شیمیایی درغذاها هستند و گرایش به سمت مصرف محصولات غذایی طبیعی ایمن و با فواید سلامتی زا دارند. انار می تواند چنین نقشی را ایفا کند. در این مطالعه خاصیت ضدمیکروبی عصاره های استخراج شده از بخش های مختلف میوه انار(پوست، آب و هسته) از جمله عصاره های آلی، آبی و آنتوسیانین ها ارزیابی و کمترین غلظت بازدارنده(MIC) و کمترین غلظت کشنده(MBC) بر روی باکتری‌های گرم منفی سالمونلا تیفی و اشرشیاکلی و همچنین باکتری‌های گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سرئوس با استفاده از روش آزمون حساسیت رقت مایع تعیین گردید. به این ترتیب حداقل غلظت بازدارندگی مربوط به عصاره های آلی و آنتوسیانین پوست بود که در غلظت ppm 125 بر روی باکتری سالمونلا تیفی و باسیلوس سرئوس موثر و در غلظتppm 5/62 بر روی استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیاکلی  تأثیر بازدارندگی داشتند و همچنین عصاره های آلی و آنتوسیانین پوست در غلظت ppm125 بر روی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیاکلی و در غلظت ppm250 بر روی سالمونلا تیفی و باسیلوس سرئوس تأثیر کشندگی داشتند. سپس عصاره آبی پوست بیشترین تأثیر بازدارندگی و کشندگی را داشت که میزان MIC و  MBCآن به ترتیب ppm250 و ppm500 برای سالمونلا و باسیلوس سرئوس تعیین گردید، همچنین برای اشرشیاکلی هردو ppm125 و برای استافیلوکوکوس هر دو ppm250 تعیین گردید. عصاره های آب انار نیز در غلظت ppm 500 بر روی باکتری‌های سالمونلا تیفی و باسیلوس سرئوس تأثیر بازدارندگی و در غلظت ppm1000 تأثیر کشندگی داشتند و برروی باکتری‌های استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیاکلی این مقادیر به ترتیب ppm250 و ppm500 تعیین گردید. اما عصاره های هسته در غلظت های مورد آزمون تأثیر بازدارندگی و کشندگی کمتری داشتند. که می‌توان گفت عصاره های پوستو آب انار به علت ترکیبات فنولیک وفعالیت آنتی اکسیدانی بالا، تأثیرات ضدباکتریایی بالایی دارند.

واژه‌های کلیدی: MIC، MBC، انار
متن کامل [PDF 389 kb]   (1696 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: مهندسی صنایع غذایی
دریافت: 1398/1/25 | پذیرش: 1398/8/1 | انتشار: 1398/6/10
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.