بقایای آنتی‌بیوتیک‌ها در گوشت و مواد غذایی با منشأ حیوانی اثرات نامطلوبی روی سلامت مصرف‌کننده دارد. در این پژوهش، میزان بقایای آنتی‌بیوتیک‌های خانواده پنی‌سیلین در 45 نمونه (15 نمونه گوشت، 15 نمونه کبد و 15 نمونه کلیه) به روش الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج از 45 نمونه، 43 نمونه آلوده به آنتی‌بیوتیک تشخیص داده شد. بالاترین سطح آنتی‌بیوتیک هم در نمونه‌های کبد مشاهده شد اما بین نمونه‌های کبد و کلیه تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (895/0=p). در ادامه، برای تعیین نوع و کمیت این آنتی‌بیوتیک‌ها از بین نمونه‌های آلوده، نمونه‌های با سطح آلودگی یکسان حذف شدند و بقیه نمونه‌ها به روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) از نظر میزان پنی‌سیلین G، آمپی‌سیلین و آموکسی‌سیلین مورد آنالیز قرار گرفتند. براساس نتایج ، میزان پنی‌سیلین G بالاترین مقدار را در بین انواع پنی‌سیلین داشت و پس از آن به ترتیب آمپی‌سیلین و آموکسی‌سیلین در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. همه انواع پنی‌سیلین در نمونه‌های کبد بالاتر از نمونه‌های گوشت و کلیه بود، اما تفاوت بین آن‌ها معنی‌دار نبود. همچنین، در همه نمونه‌ها همبستگی بالایی بین نتایج الایزا و HPLC وجود داشت و ضریب همبستگی (r²) در همه گروه­های مورد مطالعه اعم از نمونه‌های گوشت، کبد و کلیه بالای 99% بود. علاوه بر این مشخص شد در برخی نمونه‌ها، باقی‌مانده آنتی‌بیوتیک از بیشینه حد مجاز (MRL) استانداردهای جهانی فراتر بود. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، تنظیم و تدوین ضوابط و استانداردهای ملی مرتبط جهت کاهش میزان بقایای آنتی‌بیوتیک در مواد غذایی با منشأ حیوانی ضروری به نظر می‌رسد.

واژه‌های کلیدی: گوشت، کبد، کلیه، پنی‌سیلین، بقایای آنتی‌بیوتیک، الایزا، HPLC

متن کامل [PDF 438 kb]   (2259 دریافت)