در این پژوهش از روش سطح پاسخ و طرح باکس- بنکن برای بهینه‌سازی شرایط استخراج به کمک امواج مایکروویو پکتین حاصل از غلاف نخود فرنگی (بعنوان یک منبع جدید) استفاده شد. تاثیر متغیرهایی همچون توان میکروویو، مدت زمان مواجهه با امواج و pH بر برخی خصوصیات فیزیکوشیمیایی و کاربردی پکتین استخراجی، همچون محتوای گالاکتورونیک اسید، درجه استریفیکاسیون، خواص امولسیفایری، پایداری امولسیون و رفتار طیف مادون قرمز تبدیل فوریه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بازده استخراج پکتین حاصل از استخراج به کمک امواج مایکروویو در دامنه 2 تا 6/15 درصد بود. همچنین، بازده پکتین استخراجی در شرایط بهینه استخراج (توان میکروویو 600 وات، زمان استخراج 4 دقیقه و pH برابر با 0/1) برابر با 1/17 درصد پیش بینی شد. آزمون تائیدیه، که شامل بررسی میزان راندمان استخراج در شرایط بهینه پیش بینی شده با سه تکرار بود، نشان داد که راندمان استخراج در این شرایط برابر 43/0 ± 95/16 بود. درجه استریفیکاسیون پکتین حاصل در دامنه 36/18 و 94/32 درصد و همچنین این فاکتور در پکتین استخراج شده در شرایط بهینه استخراج برابر با 23 درصد بود. علاوه بر این، درصد گالاکتورونیک اسید پکتین استخراجی در شرایط بهینه استخراج برابر با 432/1 ± 23/69 درصد بود. فعالیت امولسیفایری پکتین استخراجی در شرایط مذکور برابر با 38 درصد بوده و همچنین پایداری امولسیون‌های پایدار شده با پکتین استخراجی، در هر دو دمای 4 و 23 درجه سلسیوس مناسب بود.

واژه‌های کلیدی: پکتین، غلاف نخود فرنگی، بهینه‌سازی، روش سطح پاسخ

متن کامل [PDF 2152 kb]   (2755 دریافت)