دوره 15، شماره 80 - ( 1397 )                   جلد 15 شماره 80 صفحات 212-199 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Electrospun zein nanofibers as nanocarrier of vancomycin: Characterization, release and antibacterial properties. FSCT 2018; 15 (80) :199-212
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-15652-fa.html
میری محمد امین. استفاده از نانوالیاف حاصل از الکتروریسی زئین به عنوان نانوحامل وانکومایسین: بررسی ویژگیها، آزادسازی و خاصیت ضد‫ میکروبی. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1397; 15 (80) :199-212

URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-15652-fa.html

استفاده از نانوالیاف حاصل از الکتروریسی زئین به عنوان نانوحامل وانکومایسین: بررسی ویژگیها، آزادسازی و خاصیت ضد‫ میکروبی
محمد امین میری
گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، شهر زابل، استان سیستان و بلوچستان، ایران.
چکیده:   (5796 مشاهده)
حامل‫های انتقال که بر پایه پروتئین ساخته شده‫اند، مزایای متعددی را نسبت به حامل‫های لیپیدی، کربوهیدراتی و پلیمر‫های سنتزی از نظر زیست‫تخریب پذیری، در دسترس بودن، ظرفیت بالای پیوند با جزء فعال را دارا می‫باشند. الکتروریسی تکنیکی ساده برای ایجاد الیاف فوق ریز به شکل شبکه‫ای بافته نشده است. الیاف الکتروریسی شده می‫توانند به عنوان حامل‫های نوین و ابتکاری برای دارورسانی هدفمند و انکپسولاسیون ترکیبات حساس عمل کنند. زئین پروتئین ذخیره‫ای اصلی ذرت است. وانکومایسین یک آنتی‫بیوتیک طیف گسترده است که بر علیه باکتری‫های گرم مثبت مؤثر است. هدف از مطالعه حاضر، تهیه و ارزیابی خواص غشا نانوالیاف زئین حاوی آنتی‫بیوتیک وانکومایسین به روش الکتروریسی، مطالعه آزادسازی و خاصیت ضد میکروبی بود. ‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬با استفاده از دستگاه الکتروریسی، ماتریکس پلیمری از محلول زئین حاوی آنتی بیوتیک وانکومایسین تهیه و خصوصیات فیزیکی الیاف، نحوه آزادسازی دارو و میزان فعالیت ضد میکروبی الیاف بارگذاری شده با وانکومایسین بررسی شد. مورفولوژی لایه‫های بدست آمده با استفاده از SEM بررسی و شکل‫گیری الیاف یکنواخت تایید شد. نتایج FTIR نشان دهنده عدم برقراری پیوند شیمیایی بین عوامل زئین با وانکومایسین بود. نتایج DSC بیانگر حالت آمورف وانکومایسین در غشاء می‫باشد. نتایج نشان داد که در مدت زمان 168 ساعت از انجام آزمایش، حدود 55 درصد از وانکومایسین بارگذاری شده، آزاد شده است و اختلاف آماری معنی‫داری از نظر میانگین میزان رهایش دارو در زمان‫های مختلف وجود داشت (p<0.05). همچنین کاهش تعداد باکتری‫ها در مواجه با الیاف زئین بارگذاری شده با وانکومایسین در مقایسه با زئین و کنترل مشاهده شد.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬
واژه‌های کلیدی: نانوالیاف، زئین، وانکومایسین، الکتروریسی، دارورسانی
متن کامل [PDF 1987 kb]   (3803 دریافت)    
نوع مقاله: علمی پژوهشی | موضوع مقاله: کنترل کیفیت مواد غذایی
دریافت: 1396/5/29 | پذیرش: 1397/6/5 | انتشار: 1397/6/29
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.