دوره 19، شماره 125 - ( 1401 )
جلد 19 شماره 125 صفحات 301-283 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- علوم و صنایع غذایی، دانشکده علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، نجف آباد، ایران
2- دانشکده شیمی، داشنگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، نجف آباد، ایران ، abbastabar@gmail.com
3- گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان
4- دانشکده فنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، شهرضا، ایران
5- دانشکده شیمی، داشنگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، نجف آباد، ایران،
2- دانشکده شیمی، داشنگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، نجف آباد، ایران ، abbastabar@gmail.com
3- گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان
4- دانشکده فنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، شهرضا، ایران
5- دانشکده شیمی، داشنگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، نجف آباد، ایران،
چکیده: (1195 مشاهده)
در این تحقیق استخراج پروتئین از جوانه ماش با استفاده از پیشتیمار فراصوت در ترکیب با فرایندهای استخراج قلیایی و رسوب اسیدی انجام شد و اثر توان فراصوت (0، 50، 100، 150، 200، 250 و 300 وات) و زمان فراصوت (10، 20، 30 و 40 دقیقه) بر ویژگیهای ساختاری و عملکردی ایزوله پروتئین جوانه ماش بررسی گردید. نتایج نشان داد که بیشترین راندمان استخراج، حلالیت پروتئین، ظرفیت نگهداری آب، ظرفیت جذب روغن، و ظرفیت کفکنندگی مربوط به توان 300 وات و زمان 30 دقیقه فراصوت میباشد. طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه پروتئینهای استخراج شده نشاندهنده عدم تخریب گروههای عملکردی طی فرایند فراصوت بود. به علاوه آنالیز گرماسنج روبشی تفاضلی نشان داد که زمان بیشتر و توان بالاتر فرایند فراصوت سبب دناتوره شدن پروتئینها شد. بر اساس تصاویر میکروسکوپ الکترونی مشخص شد که در زمانهای طولانی و توانهای بالاتر فراصوت، فضاهای خالی و منافذ زیادی در کیک جوانه ماش باقیمانده وجود داشت. نتایج بهدست آمده در این تحقیق نشان داد که استفاده از فراصوت-به عنوان یک تکنولوژی سبز- سبب بهبود ویژگیهای عملکردی پروتئین جوانه ماش برای استفاده در مواد غذایی شد.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
استخراج ترکیبات موثره
دریافت: 1400/11/1 | پذیرش: 1401/3/17 | انتشار: 1401/4/10
دریافت: 1400/11/1 | پذیرش: 1401/3/17 | انتشار: 1401/4/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |