دوره 18، شماره 112 - ( 1400 )                   جلد 18 شماره 112 صفحات 95-81 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- کارشناسی ارشد صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه، آذربایجان شرقی، ایران ، Parisa.farajpour90@yahoo.com
2- عضو هیات علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه، آذربایجان شرقی، ایران
چکیده:   (1779 مشاهده)
   اثر پوشش خوراکی بر پایه ژل آلوئه ورا در تلفیق با اسانس روغنی تیمول بر روی خصوصیات کیفی پس از برداشت توت فرنگی رقم محلی گیلاسی مورد مطالعه قرار گرفت. از دو غلظت ژل تازه آلوئه ورا (۵۰ و ۱۰۰٪) و دو غلظت اسانس تیمول (۵/۰ و ۱ mg/L) برای تهیه تیمارها استفاده شد. تیمارها در یخچال تا حداکثر ۲۱ روز نگهداری شدند. نتایج نشان داد که با افزایش زمان نگهداری، مقدار مواد جامد محلول و اسیدیته قابل تیتر توت فرنگی‌ها افزایش پیدا کرد. پوشش خوراکی ژل آلوئه ورا به تنهایی (بدون تلفیق تیمول) اثر معکوسی بر خرابی توت فرنگی‌ها داشت. بیشترین میزان افت رطوبت در تمامی روزهای آزمون مربوط به نمونه شاهد بود. تلفیق غلظت‌های مختلف تیمول در پوشش خوراکی نیز اثری بر میزان افت وزن توت فرنگی‌ها نداشت. سفتی بافت نمونه پوشش داده شده با ژل ۱۰۰٪ آلوئه ورا و  mg/L۱ تیمول طی ۱۴ روز نگهداری کاهش یافت اما تغییرات سفتی بافت سایر تیمارها از الگوی منطقی پیروی نکردند. پارامتر رنگ سنجی L* در طی ۱۴ روز نگهداری توت فرنگی‌ها بر اساس نتایج پارامترهای آنالیز حسی و نیز تمایل به خرید محصول در اغلب پارامترهای مورد بررسی، نمونه‌ شاهد بیشترین امتیاز را دریافت کرد. نتایج این تحقیق نشان داد که پوشش ژل آلوئه ورا به تنهایی قادر به بهبود برخی خصوصیات (جلوگیری از افت رطوبت) توت فرنگی‌های رقم گیلاسی می‌باشد. اسانس تیمول نیز قادر به افزایش زمان نگهداری توت ‌فرنگی‌ها و جلوگیری از فساد آن‌ها به میزان بسیار چشمگیری است. در مقابل اثرات مفید این پوشش‌ها، اثرات منفی آن‌ها مانند اثر منفی تیمول بر خصوصیات حسّی توت فرنگی‌ها، و اثر منفی ژل آلوئه ورا بر پایداری توت فرنگی‌ها در مقابل فساد و افزایش اسیدیته موجب می‌شود پیشنهاد گردد که این پوشش به صورت اصلاح شده بر روی توت فرنگی به کار گرفته شود
متن کامل [PDF 959 kb]   (958 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: بسته بندی و انواع پوشش های در صنایع غذایی
دریافت: 1399/7/5 | پذیرش: 1399/8/20 | انتشار: 1400/3/16

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.