چکیده الیاف پلیمری ساختار یافته با قطری در حدود چندین میکرومتر تا چند نانومتر، توجهات قابل ملاحظه­ای را در علوم مختلف به خود جلب کرده­اند. از میان روش­های مختلفی که برای تولید این الیاف بکار می­روند روش الکتروریسی به عنوان یکی  از جدیدترین این روش­ها مطرح می­باشد. در این روش از طریق اعمال جریان برق بر محلول پلیمری و با تبخیر حلال موجود در آن، تولید ساختارهای بدون بافت صورت می­گیرد. در روش الکتروپاشش(به عنوان شاخه­ای از تکنیک الکتروریسی) فرایند تولید از مسیر تولید لیف به تولید  کپسول منحرف شده و بدین ترتیب شرایط برای ارایه کاربردهای متنوع دیگری از این تکنیک نیز فراهم می­شود. از این ساختارهای الکتروریسی شده در فرایندهایی مانند فیلتراسیون، مهندسی بافت، رسانش هدفمند دارو و غذا-دارو و همچنین به عنوان تقویت کننده سیستم­های کامپوزیتی  استفاده می­شود. در این مقاله جامع با تکیه بر تجربیات نویسنده، به معرفی الکتروریسی، روش اجرای آن، کاربردها و قابلیت آن در صنعت غذا و همچنین چشم انداز این تکنیک در صنعت پرداخته می­شود. بطور حتم ورود این روش جدید به صنعت غذا می­تواند باعث بروز تحولی بزرگ در این صنعت گردد.

واژه‌های کلیدی: کلید واژگان: الکتروریسی، الکتروپاشش، ریزپوشانی، حسگر، تثبیت آنزیم

متن کامل [PDF 454 kb]   (5528 دریافت)