در سال­ های اخیر، مقاومت برخی از میکروارگانیسم­ های بیماری­زا به علت بی ­توجهی و استفاده نامناسب از داروهای تجاری ضدمیکروبی افزایش یافته است. این موضوع دانشمندان را مجبور ساخته تا به جستجوی مواد جدید از منابع مختلف مانند گیاهان دارویی به عنوان منابع مناسب از مواد شیمیایی ضدمیکروبی بپردازند. در این تحقیق، اثر ضدباکتریایی عصاره کاردین بررسی گردید. عصاره هیدروالکلی برگ­ های این گیاه با غلظت­ های 0.390 تا 100 میلی­گرم بر میلی­ لیتر تهیه و اثر ضدمیکروبی به روش دیسک دیفیوژن و انتشار چاهک روی سویه ­های لیستریا مونوسیتوژنز، سالمونلا اینترتیدیس و سودوموناس آئروژینوزا مورد آزمون قرار گرفت. حداقل غلظت مهار کنندگی (MIC) و حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) عصاره کاردین با روش رقت­ سازی بررسی شد. در روش­ های دیسک و چاهک، بیشترین میزان تأثیر عصاره بر باکتری­ های مورد آزمون در غلظت 100 میلی­گرم بر میلی­ لیتر و با تشکیل بیشترین قطر هاله بازدارندگی مشاهده شد. البته این اثر بر باکتری­ های گرم مثبت بیشتر از گرم منفی مشهود بود. میزان MIC عصاره روی لیستریا مونوسیتوژنز، سالمونلا اینترتیدیس و سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب معادل 12.5، 25 و 50 میلی ­گرم بر میلی­ لیتر و میزان MBC به ترتیب معادل 50، 100 و 100 میلی­ گرم بر میلی­ لیتر بود. نتایج نشان داد که تأثیر عصاره کاردین روی باکتری­ های گرم مثبت بیش از گرم منفی بود و قطر هاله­ های عدم رشد با افزایش غلظت عصاره افزایش یافت.

 

واژه‌های کلیدی: اثر ضدباکتریایی، کاردین، چاهک، حداقل غلظت مهار کنندگی، حداقل غلظت باکتری کشی، دیسک دیفیوژن

متن کامل [PDF 364 kb]   (977 دریافت)