دوره 16، شماره 94 - ( 1398 )
جلد 16 شماره 94 صفحات 12-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی شیمی ، sargolzaei@um.ac.ir
2- دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی شیمی
2- دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی شیمی
چکیده: (4966 مشاهده)
خشک کردن مواد غذایی مانند روشهای انجمادی و توسط هوای داغ ایده آل نیستند و باعث کاهش ارزش غذایی می شوند و گران هستند و تنها برای مواد غذایی با ارزش زیاد مورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق، خشک کردن با سیال فوق بحرانی دی اکسید کربن جهت حذف رطوبت از انجیر مورد بررسی قرار گرفت. در روش خشک کردن با سیال فوق بحرانی ساختار محصولات غذایی هنگام خشک شدن حفظ می شود. طراحی آزمایش به روش فاکتوریل کامل به کمک نرم افزار Design Expert و جدول آنالیز واریانس برای تاثیر سه پارامتر فشار، دما و زمان برای اندازه گیری میزان حذف رطوبت انجام شد. مدل فاکتوریل محاسبه شده معنی دار و قادر به انتخاب پارامترهای برتر خشک کردن بود. در شرایط بهینه بیشترین عملکرد خشک کردن (78.109درصد) با میزان مطلوبیت 0.992 در فشار 20 مگاپاسکال، دمای 60 درجه سانتیگراد و مدت زمان 120 دقیقه بود. نتایج نشان داد خشک کردن انجیر در کل دوره خشک کردن در مرحله نزولی صورت میگیرد که این امر نشاندهنده آن است که در خشک شدن این مواد، نفوذ درونی رطوبت کنترل‌کننده نرخ خشک کردن و انتقال جرم میباشد. در این تحقیق با حل قانون دوم فیک و در بازه فشار و دمای آزمایش شده با فرض کروی بودن انجیر به کمک معادله کرانک برای آن مقدار ضریب نفوذ رطوبت بین 10-10×51/4 و 10-10×18/0 مترمربع بر ثانیه به دست آمد. همچنین سرعت خشک کردن انجیر نیز محاسبه شد. افزایش دما و فشار باعث افزایش سرعت خشک شدن می شود.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
خشک کردن، سرخ کردن، انجماد، آبگیری اسمزی
دریافت: 1397/7/8 | پذیرش: 1398/8/19 | انتشار: 1398/9/10
دریافت: 1397/7/8 | پذیرش: 1398/8/19 | انتشار: 1398/9/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |