بیشتر مواد بسته‌بندی غذایی از پلیمرهای غیرقابل تجزیه تولید می‌شوند که یک مشکل جدی زیست محیطی به‌حساب می‌آید. مواد طبیعی مثل پلی‌ساکاریدها، به‌عنوان جایگزین پلیمرهای سنتزی عرضه شده‌اند که آلودگی زیست محیطی را به حداقل می‌رسانند و نسبتا کم هزینه هستند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر نانوذرات چربی بر مورفولوژی، خواص مکانیکی و ممانعت کنندگی فیلم آلژینات‌سدیم بود. برای این منظور نانوذرات چربی در سه سطح 0.025%، 0.05% و 0.1% به فیلم آلژینات‌سدیم اضافه گردید و ویژگی‌های نوری، قدرت کشش، ازدیاد طول در نقطه‌ی شکست، ضریب یانگ، نفوذپذیری به بخار آب و ریزساختار (SEM) فیلم‌ها مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نانوذرات چربی جامد، ازدیاد طول در نقطه‌ی شکست و نفوذپذیری به بخار آب افزایش یافت (05/0>P) ، در حالی‌که از نظر قدرت کشش و ضریب یانگ اختلاف آماری معنی‌داری با نمونه کنترل مشاهده نشد (05/0>P). فیلم‌های حاوی غلظت بالای نانوذرات چربی جامد (1/0%)، کمی مایل به زرد بودند و کدورت بالایی داشتند (05/0>P). تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان داد که استفاده از نانوذرات چربی جامد باعث ایجاد حفرات ریز در بافت فیلم آلژینات گردید که میزان این حفرات با افزایش غلظت نانوذرات، افزایش یافت. در نهایت نتایج به‌دست آمده از این کار نشان می‌دهند که نانوذرات چربی جامد برای افزایش انعطاف‌پذیری فیلم مناسب هستند اما اثر مثبتی بر ویژگی ممانعت کنندگی فیلم ندارند.