دوره 16، شماره 86 - ( 1398 )                   جلد 16 شماره 86 صفحات 29-15 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
2- استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه ، a.alirezalu@urmia.ac.ir
چکیده:   (7349 مشاهده)
در سال­های اخیر با توجه به مشکلات سلامتی و تغذیه­ای استفاده از آنتی­اکسیدان­های سنتزی در فرآوری مواد غذایی، بهره­گیری از گیاهان دارویی و ترکیبات موثره­ی آنها به عنوان منابع طبیعی که دارای خاصیت آنتی­اکسیدانی هستند، مورد توجه محققین قرار گرفته است. در این مطالعه خصوصیات فیتوشیمیایی و آنتی­اکسیدانی 15 ژنوتیپ از ریز میوه­های مختلف (عروسک پشت پرده، تاج ریزی، تمشک، زالزالک (دو گونه)، زرشک (چهار گونه)، رز (سه گونه)، آقطی (سه گونه)) مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از شناسایی گونه­ها، استخراج نمونه­ها با استفاده از دستگاه اولتراسونیک انجام شد. تنوع فیتوشیمیایی ریز میوه­ها بر اساس محتوای فنول کل (روش فولین سیکالتو)، فلاونوئید کل (روش آلومینیوم کلراید)، کاروتنوئید کل، کلروفیل a، b و کل (روش لیچن تالر) و فعالیت آنتی­اکسیدانی (روش DPPH) ارزیابی گردید. نتایج مطالعه نشان داد ریز میوه­های جمع­آوری شده، تفاوت­های معنی­داری )سطح احتمال 1 درصد( از نظر خصوصیات فیتوشیمیایی مورد مطالعه دارند. بیشترین میزان فنول (mg GAE/g FW 096/5) و فلاونوئید کل (mg Qu/100g FW 433/14) در ژنوتیپ G3 (Rubus ulmifolius sub sp. sanctus) و کمترین میزان فنول (mg GAE/g FW 315/0) و فلاونوئید کل (mg Qu/100g FW 8/0) در ژنوتیپ G1 (Physalis alkekengi) مشاهده شد. همچنین بیشترین کاروتنوئید کل (μg/g FW 508/20) در ژنوتیپ G13 (sambucus nigra marginata) گزارش شد. بیشترین فعالیت آنتی­اکسیدانی در میوه ژنوتیپ G3 (Rubus ulmifolius sub sp. sanctus) با 634/86 درصد مشاهده شد. این نتایج پیشنهاد می­کنند که میوه­های مختلف به ویژه تمشک دارای منابع غنی از آنتی­اکسیدان­های طبیعی بوده و می­توانند در صنایع غذایی و دارویی کاربرد فراوان داشته باشند.
متن کامل [PDF 1434 kb]   (1672 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: مهندسی شیمی گرایش صنایع غذایی
دریافت: 1397/2/20 | پذیرش: 1397/4/16 | انتشار: 1398/1/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.