دوره 16، شماره 86 - ( 1398 )                   جلد 16 شماره 86 صفحات 147-133 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- مربی، پژوهشکده مرکبات و میوه‌های نیمه گرمسیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رامسر، ایران ، mznasiri@gmail.com
2- استاد، گروه علوم باغبانی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3- استاد، گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
4- استاد، مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
چکیده:   (2394 مشاهده)
پوسیدگی ناشی از کپک های سبز و آبی یکی از دلایل اصلی فساد پرتقال تامسون می‌باشد و می‌تواند تبدیل به یک عامل محدود کننده در انبارمانی میوه‌ها گردد.هدف این مطالعه بررسی تاثیر تیمارهای واکس، آب گرم، کلرید کلسیم و تیمار قارچ‌کش تجاری تکتو‏60 بر پوسیدگی، از طریق القای بیوسنتز ترکیبات فلاونوئیدی و در‏نتیجه حفظ کیفیت پس‏از برداشت میوه ‏های پرتقال تامسون ‏ناول (سالم، زخم شده و آلوده شده با قارچ پنی‏سیلیوم) بود. میوه ‏ها به مدت سه ماه در انبار سرد با دمای 5 تا 7 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی حدود 75 تا 90 درصد نگه‏داری شد. کاهش وزن در میوه‌های واکس‏ خورده کمتر از سایر تیمارها بود. میوه‏های زخم‏شده و آلوده‏سازی شده شانس زیادی برای بقا نداشتند، تنها تیمارهای تکتو‏60 و آب‏گرم توانستند پوسیدگی میوه‏های زخم و آلوده را به‏طور معنی‌داری کاهش دهند. در مقابل هیچ‌یک از تیمارها در‏کنترل پوسیدگی میوه‏ های بدون‏ زخم اختلاف نداشتند. میزان فنل‏ کل پوست و گوشت میوه در دوره انبارداری کاهش یافت. مقدار هسپریدین پوست نیز در تیمار واکس بریتکس 1050 میکرو‏گرم بر گرم عصاره بود. بیشترین مقدار اسکوپارون پوست و گوشت میوه به‏ترتیب در تیمار آب‏ داغ (9/100 میکروگرم بر گرم عصاره) و تیمار کلسیم‏+‏زخم (71/64 میکروگرم بر گرم عصاره) بود. کاربرد تیمارهای تکتو 60 و آب گرم می تواند پوسیدگی میوه‏های زخم و آلوده را کاهش دهد. تیمارها در کنترل پوسیدگی میوه‏های بدون زخم تفاوتی نداشتند که این موضوع اهمیت جلوگیری از آسیب مکانیکی به میوه در مرحله قبل از برداشت و زمان جابجایی را نشان می‏دهد.
متن کامل [PDF 694 kb]   (1626 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: کنترل کیفیت مواد غذایی
دریافت: 1397/2/4 | پذیرش: 1397/8/21 | انتشار: 1398/1/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.