ژلاتین یکی از مواد پروتئینی کلوئیدی بوده که مصارف گسترده ای در صنایع غذایی، دارویی، پزشکی و نظامی دارد. سالانه مقادیر قابل ملاحظه‌ای از آن برای مصارف مختلف وارد کشور می‌گردد. از طرفی دریای خزر از بزرگترین منابع غنی از ماهیانی مانند فیل ماهی، کپور ، ماهی سفید و غیره بوده که مقادیر قابل توجهی از باقیمانده‌های آنها تحت عنوان ضایعات هدر می‌رود که می‌تواند منبع مناسبی برای استخراج ژلاتین باشد. در این مطالعه تأثیر روش‌های مختلف استخراج ژلاتین (I، II، III و IV) از پوست فیل ماهی مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین نقطۀ ذوب، بازده استخراج و ویسکوزیته مطلق ژلاتین به ترتیب در روش‌های استخراج II، III و III مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که ویسکوزیتۀ ژلاتین با افزایش غلظت هیدروکسید سدیم کاهش (روش‌های II و IV)، و با مقادیر کمتر آن (روش‌های I و III)، افزایش می‌یابد. همچنین با استفاده ار معادله آرنیوس تابعیت ویسکوزیتۀ ژلاتین با دما تعیین و انرژی فعال‌سازی بین 31/16 تا kJ/mol66/32 محاسبه شد. در نهایت با استفاده از مدل‌های نمایی و توانی ویسکوزیتۀ ژلاتین با بریکس برازش گردید. نتایج مدلسازی نشان داد که مدل نمایی از دقت بالاتری در پیش‌بینی ویسکوزیتۀ مطلق ژلاتین برخوردار بود.

واژه‌های کلیدی: ژلاتین، فیل ماهی، راندمان استخراج

متن کامل [PDF 556 kb]   (1776 دریافت)