کتیرا به دلیل ساختار ویژه‌ای که دارد به آسانی با روش‌های متداول ژل تشکیل نمی‌دهد و از این رو غالباً از اتصال دهنده‌های شیمیایی همانند گلوتارآلدهید برای این منظور استفاده می‌شود. این ترکیبات غالباً سمی بوده و باقیمانده آنها می-بایست پس از انجام واکنش از محیط حذف گردند. از سوی دیگر امکان واکنش ماده موثره بارگذاری شده با عامل اتصال دهنده نیز وجود دارد. مخاطرات بالقوه ژل‌های شیمیایی کاربرد آنها را در صنعت غذا و مهندسی بافت محدود می‌نماید. در این مقاله علاوه بر معرفی ویژگی‌های ساختمانی و فیزیکو‌شیمیایی کتیرا به عنوان یک پلی‌ساکارید بومی و پرکاربرد در صنعت غذا و دارو، روش‌های ایجاد ژل آن که در برگیرنده روش‌های شیمیایی و فیزیکی است، مورد بحث قرار می‌گیرد. همچنین تولید ژل‌های سبز و فاقد اتصال دهنده‌های عرضی شیمیایی از این صمغ که برگرفته از پژوهش اخیر نگارندگان این مقاله می‌باشد، به همراه سایر روش‌های کم خطر نظیر پرتودهی تشریح می‌شوند.

واژه‌های کلیدی: صمغ کتیرا، ژل، روش‌های شیمیایی، روش‌های فیزیکی

متن کامل [PDF 1816 kb]   (2404 دریافت)