چکیده در این پژوهش، تاثیر نوع امولسیفایر (Tween 80، Tween 60، Tween 20، کازئینات سدیم، WPC و WPI)، نسبت امولسیفایر (Tween 80) به فاز روغنی (اسانس روغنی پوست پرتقال) در هشت سطح (1، 5/1، 75/1، 2، 25/2، 5/2، 75/2 و 3 : 1) و امکان به­کارگیری شکل کامل، بخش محلول و نامحلول دو نوع صمغ بومی (صمغ فارسی و کتیرا) به­صورت تکی و ترکیبی در فرمولاسیون، بر تشکیل و برخی ویژگی­های نانوامولسیون­های تهیه شده از اسانس روغنی پوست پرتقال بررسی شد. برای تولید نانوامولسیون­ها از روش امولسیون­سازی با فراصوت استفاده شد و میانگین اندازه قطرات (Z-average)، شاخص بس­پاشیدگی (PDI)، گرانروی، رفتار جریانی نانوامولسیون­ها، پایداری فیزیکی فرمولاسیون­های منتخب در دمای ˚C25 به مدت 90 روز و همچنین مقدار انرژی مصرفی در طی فرایند بررسی شد. نتایج نشان داد که غلظت امولسیفایر یا نسبت امولسیفایر به فاز روغنی (Surfactant-to-oil ratio, SOR) تاثیر معنی­داری (0001/0P<) بر ویژگی­های اندازه­گیری شده داشتند و نمونه­های تولید شده با نسبت 1:2 (امولسیفایر : اسانس) کمترین مقدار Z-average را دارا بودند. در ضمن، امکان حذف امولسیفایر (Tween 80) با جایگزینی آن توسط صمغ­ها و امولسیفایرهای پروتئینی برای تشکیل نانوامولسیون پایدار میسر نگردید. در ادامه مشخص شد که تنها  بخش محلول صمغ فارسی و کتیرا (به­صورت تکی و ترکیبی) قابلیت به­کارگیری در ساختار و تشکیل نانوامولسیون­های پایدار را داشتند و حضور آن­ها در فرمولاسیون تاثیر معنی­داری (0001/0P<) بر ویژگی­های اندازه­گیری شده داشت. همچنین، رفتار جریانی نانوامولسیون­های تولید شده نیوتنی بود و تاثیر مدت زمان نگهداری بر مقدار Z-average  نمونه­ها نیز معنی­دار بود (0001/0P<).

واژه‌های کلیدی: کلید واژه‌گان: نانوامولسیون، امولسیفایر، صمغ، اسانس روغنی پوست پرتقال، رئولوژی

متن کامل [PDF 510 kb]   (3305 دریافت)