دوره 10، شماره 41 - ( 1392 )                   جلد 10 شماره 41 صفحات 57-47 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Aflatoxins and ochratoxin a contamination in Iranian red pepper after harvesting Salari, R.1, Habibi Najafi, M. B.2, Boroushaki, M. T.3, Mortazavi, S. A. 2, Fathi Najafi, M. 4. FSCT 2013; 10 (41) :47-57
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-7362-fa.html
آلودگی به آفلاتوکسین ها و اکراتوکسین A در فلفل قرمز ایرانی پس از برداشت رزیتا سالاری1 ، محمد باقر حبیبی نجفی2، محمد طاهر بروشکی3، سید علی مرتضوی2، محسن فتحی نجفی4. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1392; 10 (41) :47-57

URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-7362-fa.html

آلودگی به آفلاتوکسین ها و اکراتوکسین A در فلفل قرمز ایرانی پس از برداشت رزیتا سالاری1 ، محمد باقر حبیبی نجفی2، محمد طاهر بروشکی3، سید علی مرتضوی2، محسن فتحی نجفی4
چکیده:   (5999 مشاهده)
چکیده مایکوتوکسین ها متابولیت های سمی تولید شده توسط برخی از گونه های جنس های قارچی از قبیل آسپرژیلوس ، پنیسیلیوم و فوزاریوم می باشند. این ترکیبات در بسیاری از گونه های جانوری و انسان، سرطان زا، جهش زا ، عامل ناقص الخلقه زایی و سرکوب کننده سامانه ایمنی هستند. انسان از طریق غذاهایی همچون شیر، غلات، حبوبات و ادویه های مختلف در معرض آفلاتوکسین و اکراتوکسین قرار می گیرد. هدف از این مطالعه تعیین محتوای آفلاتوکسین (AF) و اکراتوکسین A ( OTA) موجود درفلفل قرمز ایران (سبزوار) توسط کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) با آشکارساز فلورسانس و با استفاده از ستون خالص ساز ایمونوافینیتی می باشد. از فاز متحرک آب- استونیتریل – متانول (60: 25 :15 ,   v / v / v)  در تعیین آفلاتوکسین ها و از فاز متحرک آب -استونیتریل- استیک اسید ( 47 :51 :2 ,   v / v / v) در تعیین اکراتوکسین A با سرعت جریان0/1 میلی لیتر در دقیقه استفاده گردید. حد تشخیص ((LOD و حد تعیین مقدار ((LOQ به ترتیب برای AFB1 و AFB2 1/0 و 3/0 میکروگرم در کیلوگرم ، برای AFG1 و AFG2 14/0 و 45/0 میکروگرم در کیلوگرم و برای OTA  15/0 و 5/0 میکروگرم در کیلوگرم بدست آمد. مقادیر متوسط بازیافت مایکوتوکسین ها 2/96-1/71  درصد بود و محدوده بازیافت هنگامی که AFB1 و AFG1 در سطح 10 میکروگرم در کیلوگرم ، AFB2 و AFG2 در سطح 2 میکروگرم در کیلوگرم و OTA در سطح 5 میکروگرم در کیلوگرم به فلفل قرمز اضافه شده بود ، برای AFB1 ، AFB2 ، AFG1 ، AFG2 و OTA به ترتیب  2/89-7/82 درصد ، 2/114-3/79 درصد ، 9/71-5/66 درصد ، 5/92-3/66 درصد و 80-1/61 درصد به دست آمد. در این تحقیق، 36 نمونه فلفل از سطح مزرعه جمع آوری و تا رسیدن به رطوبت استاندارد (حداکثر 11 درصد) در آفتاب ( با میانگین دمای روزانه 5± 25 درجه سانتیگراد و میانگین رطوبت نسبی محیطی  5± 35 درصد) خشک گردید. آفلاتوکسین کل در 25 نمونه (4/69 درصد) از 36 نمونه تحت آزمایش تشخیص داده شد و میزان این آلودگی 6/15-4/0 با انحراف معیار 9/3 میکروگرم بر کیلوگرم بود. از بین انواع آفلاتوکسین ها، آفلاتوکسین B1 بالاترین شیوع آلودگی را دارا بوده و در 25 نمونه از مجموع 36 نمونه یافت شد. ازنمونه های مورد آزمایش، به ترتیب هفت نمونه (5/19 درصد) و سه نمونه (34/8  درصد) دارای میزان آفلاتوکسین بالاتر از محدودیت های نظارتی اتحادیه اروپا برای AFB1 (5 میکروگرم بر کیلوگرم) و آفلاتوکسین کل (10 میکروگرم برکیلوگرم) بود. میزان  OTA نیز در شش نمونه (7/16 درصد) در مقادیر 17/2-74/0 با انحراف معیار 62/0 میکروگرم بر کیلوگرم شناسایی شد. مقادیر OTA در هیچ یک از نمونه ها بالاتر از محدودیت های قانونی مجاز نبود.  
واژه‌های کلیدی: کلید واژگان: ادویه، فلفل قرمز، آفلا توکسین. اکراتوکسین، کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا
متن کامل [PDF 279 kb]   (6995 دریافت)    

دریافت: 1390/3/28 | پذیرش: 1390/11/28 | انتشار: 1392/7/1
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.