دوره 6، شماره 23 - ( 1388 )                   جلد 6 شماره 23 صفحات 28-19 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Comparison on stability of oil extracted from three major canola varieties grown in Golestan Province during storage time Beigmohammadi, Z.1, Maghsoudlou, Y.2*, Sadeghi Mahoonak, A. R.2, Safafar, H.3. FSCT 2009; 6 (23) :19-28
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-7301-fa.html
مقایسه پایداری روغن سه رقم عمده کلزای استان گلستان طی دوره نگهداری. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1388; 6 (23) :19-28

URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-7301-fa.html


چکیده:   (4071 مشاهده)
چکیده در این پژوهش، روغن سه رقم عمده کلزای استان گلستان با نام­­های هایولا401، هایولا420 و RGS003 ، استخراج و سپس در شرایط دور از نور و در دمای محیط، به مدت چهار ماه نگهداری گردیدند. میزان اسیدیته، عدداسیدی، عدد پراکسید، عدد آنیزیدین، عدد توتکس و میزان پایداری بر اساس آزمون رنسیمت، در نمونه­­­های روغن به فواصل یک هفته اندازه­گیری و با هم مقایسه گردیدند. نتایج بیانگر افزایش معنی­دار میزان اسیدیته، عدداسیدی، عدد پراکسید، عدد آنیزیدین و عدد توتکس در تمام ارقام طی دوره نگهداری بود که بیشترین و کمترین تغییرات در میزان این فاکتورها به ترتیب در ارقام هایولا 420 و  RGS003، مشاهده گردید. نتایج حاصل از آزمون رنسیمت، نشان دهنده کاهش معنی­­دار میزان پایداری طی دوره نگهداری در روغن هر سه رقم کلزا بود و بیشترین میزان این کاهش در رقم هایولا 420 اندازه­­­­گیری شد. بررسی میزان آهن موجود در نمونه­­­های روغن نیز نشان داد که رقم هایولا420 دارای بیشترین میزان آهن می­­­باشد که سبب کاهش معنی­دار میزان پایداری آن نیز گردیده است. کلروفیل از جمله عوامل مؤثر بر میزان پایداری روغن می­­­­باشد که در شرایط دور از نور، به عنوان عامل آنتی­اکسیدان عمل می­­­­­کند. کمترین میزان کلروفیل در رقم هایولا420 مشاهده گردید که دارای کمترین میزان پایداری نیز بود.  
متن کامل [PDF 196 kb]   (3859 دریافت)    

دریافت: 1387/3/30 | پذیرش: 1387/11/30 | انتشار: 1388/9/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.