دوره 15، شماره 83 - ( 1397 )                   جلد 15 شماره 83 صفحات 181-169 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

مصطفوی فاطمه سادات، کدخدایی رسول. تاثیر پوشش خوراکی بر پایه صمغ خرنوب بر کیفیت گیلاس رقم سیاه مشهد (Prunusavium L. cvs. Siah Mashhad) طی زمان نگهداری. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1397; 15 (83) :169-181

URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-27289-fa.html


1- گروه علوم و صنایع غذایی، مجتمع آموزش عالی کشاورزی و دامپروری تربت جام
2- گروه نانو فناوری مواد غذایی، پژوهشکده علوم و صنایع غذایی
چکیده:   (2707 مشاهده)
چکیده
ایران با تولید بیش از دویست هزار تن گیلاس در سال یکیازسه کشور اولجهاندرزمینه تولیداین میوه است. متاسفانه علیرغم مرغوبیت بالای گیلاس تولید شده در ایران سالانه بخش زیادی از آن به علت فسادپذیری بالا و حساسیت بافت آن از بین می رود. هدف از این پژوهشافزایش مدت زمان ماندگاری گیلاس سیاه مشهد با استفاده از روش پوشش دهی بود. بدین منظور از پوششی بر پایه صمغ خرنوب استفاده شد و ویژگیهایگیلاس پوشش داده شده شامل افت وزن، اسیدیته، pH، قند محلول، شاخص رسیدگی، سفتی بافت و تغییرات رنگ میوه و دم آن در طی 30 روز نگهداری در دمای 4 و رطوبت 15% ارزیابی و با نمونه بدون پوشش مقایسه شد. نتایج حاکی از آن بود که در طی دوره نگهداری افت وزن، قند محلول و شاخص رسیدگی نمونهها افزایش و سفتی بافت آن‌‌‌‌ها کاهش یافت. ارزیابی رنگ میوه و دم آن نشان داد که مولفههای L (میزان روشنایی) و a سطح گیلاس و دم آن در طی نگهداری به طور معنی داری کاهش یافت. مقایسه نتایج حاصل از ارزیابی نمونههای پوشش داده شده و بدون پوشش حاکی از آن بود که پوشش به کار رفته در این تحقیق به صورت معنی داری (p<0.05) سرعت افزایش قند محلول، افت وزن و شاخص رسیدگی محصول و همچنین کاهش سفتی بافت میوه و تغییرات رنگ آن را کاهش دادو بنابراین استفاده از پوششهای بر پایه صمغ خرنوب به عنوان روشی موثر جهت افزایش مدت زمان ماندگاری گیلاس سیاه مشهد توصیه می گردد.
متن کامل [PDF 623 kb]   (2634 دریافت)    
موضوع مقاله: کنترل کیفیت مواد غذایی
دریافت: 1397/8/27 | پذیرش: 1397/8/27 | انتشار: 1397/8/27

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.