دوره 5، شماره 16 - ( 1387 )                   جلد 5 شماره 16 صفحات 74-69 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Oil Characteristics and Fatty Acid Aontent of Seeds fromThree Date Palm (Phoenix Dactylifera L.) Cultivars in Khuzestan. FSCT 2008; 5 (16) :69-74
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-271-fa.html
بررسی ویژگی های روغن و اسیدهای چرب هسته سه واریته خرمای خوزستان. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1387; 5 (16) :69-74

URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-271-fa.html


چکیده:   (9482 مشاهده)
  چکیده هسته خرما ( Phoenix dactylifera L.)   حدود 10% وزن کل خرما را تشکیل می دهد و به مقدار زیادی در کارگاههای فرآوری خرما به شکل ضایعات تولید می گردد. در این تحقیق برخی ویژگیهای روغن حاصل از هسته سه واریته خرمای منطقه خوزستان بنامهای خضراوی، دیری و سعمران مورد بررسی قرار گرفت. میزان روغن موجود در هسته 9-8% ( بر مبنای وزن خشک ) بود. برخی از ویژگیهای روغن حاصل بدین قرار بود: عدد یدی ( 2/48 - 1/44 )، عدد صابونی (226-214 )، عدد پراکسید ( 22-17)، عدد اسیدی ( 28/1 - 98/0 )، ضـریب شکست نـوری ( 459/1 - 450/1 )، وزن مخصوص(91793/0-91656/0)و ویسکوزیتهmPa.s)  9/47-2/42 ). پروفیل اسید های چرب روغن حاصل با دستگاه گاز- مایع کروماتوگرافی بررسی شد و اسیدهای اولئیک با میزان  %15/41 - 76/33 اسید چرب غیر اشباع غالب و لوریک با میزان %44/25 - 49/22 اسید چرب اشباع غالب روغن هسته خرما شناخته شدند.  اسید های چرب کاپریک ( 8/1-19/0%)، مریستیک ( 73/18 - 47/12% ). پالمیتیک ( 5/11 - 91/9 %). استئاریک ( 36/2 - 92/1 %) و لینولئیک ( 25/7 - 18-6 %) در هر سه واریته وجود داشتند. اسید لینولنیک، آراشیدیک و بهنیک به مقادیر بسیار کم ( 21/0 -11/0%) فقط در واریته های دیری و سعمران مشاهده گردیدند. این بررسی نشان می دهد که روغن هسته خرما که سالیانه حدود 2000 تن در سال می تواند در کشور تولید شود قابلیت مصرف در مواد آرایشی، بهداشتی، دارویی و غذایی را دارد.  
متن کامل [PDF 164 kb]   (5029 دریافت)    

دریافت: 1387/4/17 | پذیرش: 1387/6/16 | انتشار: 1391/6/13

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.