دوره 15، شماره 82 - ( 1397 )                   جلد 15 شماره 82 صفحات 149-139 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

صابریان حامد. مقایسه ویژگی های کیفی پودر میوه نسترن کوهی از چند منطقه ایران با نمونه تجاری وارداتی. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1397; 15 (82) :139-149

URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-17302-fa.html


استادیار گروه افزودنی های غذایی- پژوهشکده علوم و فناوری مواد غذایی جهاد دانشگاهی مشهد
چکیده:   (2358 مشاهده)
نسترن کوهی یکی از گیاهان داروئی ارزشمند کشور ایران است و به عنوان منبع ارزشمندی از ترکیبات زیست فعال به حساب می آید. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر خشک کردن میوه نسترن کوهی سه منطقه لرستان، سقز و طالقان به صورت دونیم شده و درسته بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی آن و مقایسه پودرهای تهیه شده با نمونه تجاری وارداتی می باشد. ابتدا اندازه و وزن میوه و گوشت نمونه‎ها (شاخص های فیزیکی) مورد مقایسه قرار گرفت و سپس پودر نمونه ها از نظر ترکیبات فنولی کل، فعالیت آنتی اکسیدانی، کاروتنوئید کل، میزان روغن هسته و اسیدیته مورد بررسی قرار گرفت و با نمونه تجاری مقایسه شد. نتایج آزمون حاکی از آن بود که تفاوت معنی داری در شاخص های فیزیکی نمونه های نسترن کوهی برداشت شده از سه منطقه وجود داشت به طوری که از نظر شاخص های اندازه و وزن، نمونه های استان لرستان در مرتبه اول و نمونه سقز در مرتبه دوم قرار داشت. بیشترین میزان ترکیبات فنولی کل در نمونه سقز (68/103 میلی گرم اسید گالیک/گرم وزن خشک) وجود داشت و بعد از آن، نمونه لرستان (25/90 میلی گرم اسید گالیک/گرم وزن خشک) دارای بیشترین میزان بود. فعالیت آنتی اکسیدانی دو نمونه لرستان (13/92 %) و سقز (50/92 %) نیز بیشینه بود. میزان ترکیبات فنولی کل و فعالیت آنتی اکسیدانی پودر تجاری مشابه یا حتی کمتر از نمونه های استان‎های لرستان و سقز بود و میزان کاروتنوئید کل آن (5/94 میکروگرم به ازای گرم ماده خشک) به طور قابل توجهی کمتر از همه نمونه‎ها بود.
متن کامل [PDF 315 kb]   (1288 دریافت)    
نوع مقاله: علمی پژوهشی | موضوع مقاله: کنترل کیفیت مواد غذایی
دریافت: 1396/8/27 | پذیرش: 1397/6/4 | انتشار: 1397/7/13

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.