دوره 14، شماره 70 - ( 1396 )                   جلد 14 شماره 70 صفحات 248-237 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

رجایی احمد، میرزایی مقدم حسین، برادران نوشین. بهینه‌سازی استخراج ترکیبات فنولیک و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره گیاه کاکوتی به کمک امواج فراصوت با روش سطح پاسخ. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1396; 14 (70) :237-248

URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-1353-fa.html


1- استادیار دانشگاه شاهرود، دانشکده کشاورزی، مهندسی علوم صنایع غذایی
2- استادیار دانشگاه شاهرود، دانشکده کشاورزی، مکانیک بیوسیستم
3- دانش آموخته کارشناسی ارشد، رشته مهندسی شیمی گرایش صنایع غذایی، دانشگاه آزاد شاهرود
چکیده:   (3055 مشاهده)
چکیده در این پژوهش آزمایشگاهی، بهینه­سازی فرآیند استخراج ترکیبات فنولیک از گیاه کاکوتی به کمک امواج فراصوتی از طریق آزمون سطح پاسخ انجام شد. برای تعیین ترکیبات فنولیک کل و بررسی فعالیت آنتی­اکسیدانی عصاره­ها به ترتیب از آزمون فولین و به دام­اندازی رادیکال­های آزاد DPPH استفاده شد. برای بهینه­سازی فرآیند استخراج از طرح مرکب مرکزی با سه متغیر مستقل شامل زمان­ (2، 5/6، 5/13، 20 و 25 دقیقه)، غلظت حلال (0، 20، 50، 80 و 100 درصد آب در اتانول) و نسبت حلال به مواد جامد (10، 14، 20، 26 و 30 حلال بر ماده خشک)، در پنج سطح که شامل 18 آزمون با 4 تکرار در نقطه مرکزی است، انجام شد. ضرایب تبیین در استخراج ترکیبات فنولیک 9828/0 و در سنجش فعالیت آنتی­اکسیدانی 9304/0 بود. نتایج مربوط به بهینه­سازی فرآیند استخراج ترکیبات فنولی نشان داد فرآیند استخراجی که در شرایط زمان 29/18 دقیقه، غلظت حلال 15/22% و نسبت حلال به ماده خشک 95/25  صورت گرفت، دارای بیشترین میزان استخراج ترکیبات فنولیک در حدود 81/7 میلی­گرم معادل گالیک اسید بر گرم ماده خشک بود. شرایط بهینه بر حسب درصد فعالیت آنتی­اکسیدانی، نسبت حلال به ماده خشک77/14 ، زمان 66/6 دقیقه و غلظت حلال 37/23% بود که تحت این شرایط میزان فعالیت آنتی­اکسیدانی 25/14 درصد به ازای یک گرم از پودر اولیه بدست آمد.
متن کامل [PDF 504 kb]   (1429 دریافت)    

دریافت: 1396/2/24 | پذیرش: 1396/2/24 | انتشار: 1396/9/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.