دوره 13، شماره 50 - ( 1395 )                   جلد 13 شماره 50 صفحات 206-195 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

کشیری محبوبه، مقصودلو یحیی 1، خمیری مرتضی، بهروز ربیع. ارزیابی خواص ضد باکتریایی فیلم زیست فعال زئین حاوی اسانس آویشن شیرازی. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1395; 13 (50) :195-206

URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-10769-fa.html


1- اعضاء هیات علمی گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
2- عضو هیات علمی گروه چوب و کاغذ، دانشگاه تربیت مدرس نور
چکیده:   (4177 مشاهده)
چکیده ترکیبات شیمیایی آویشن شیرازی با هدف کاربرد اسانس گیاهی به عنوان ترکیب ضد باکتری طبیعی در فیلم زیست فعال زئین با استفاده از طیف سنج جرمی تعیین گردید. حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی اسانس در برابر لیستریا مونوسایتوژنز و اشرشیا کلای با روش چاهک میکروپلیت و تبخیر اسانس در فضای خالی ارزیابی شد. فیلم زیست کامپوزیت زئین حاوی 5 و 10 درصد اسانس آویشن شیرازی تولید و فعالیت ضد میکروبی آن‌ها در فاز بخار و در تماس مستقیم با محیط مایع تعیین شد. کارواکرول و تیمول به عنوان مهم‌ترین ترکیبات اسانس آویشن شیرازی شناسایی شدند. حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی ترکیبات فوق الذکر علیه  لیستریا مونوسایتوژنز (به ترتیب 500 و 1000 میکروگرم در لیتر ) بود که در مقایسه با اشرشیا کلای بسیار موثرتر بود. لیستریا مونوسایتوژنز در مقایسه اشرشیا کلای در فاز بخار اسانس از حساسیت بیش‌تری برخوردار بود. بالاترین منطقه بازدارندگی فاز بخار اسانس در غلظت 10 درصد و مقابل لیستریا مونوسایتوژنز مشاهده شد. بخار اسانس در غلظت 5% در ترکیب فیلم فاقد قدرت بازدارندگی در برابر باکتری بود، علاوه بر این غلظت10% اسانس فقط قادر به کاهش دانسیته میکروبی گردید اندیس لگاریتم کاهشی فیلم زیست فعال زئین با افزایش غلظت اسانس در تماس مستقیم افزایش معنی‌داری یافت. تحقیق حاضر نشان داد که پتانسیل اسانس آویشن شیرازی به عنوان یک افزودنی طبیعی در ترکیب با زئین و تولید فیلم ضد میکروبی برای کاربردهای غذا مطلوب بود.
متن کامل [PDF 280 kb]   (1997 دریافت)    

دریافت: 1393/2/6 | پذیرش: 1393/9/6 | انتشار: 1394/11/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.